Enkele van de vele voorbeelden van slachtoffers:

Hieronder kunt u enkele opmerkingen lezen van de slachtoffers van Borderline patiënten. Het zijn vaak zeer ernstige ‘zaken’ wat overigens lang niet altijd, in deze mate, voor komt (gelukkig):

Ik kwam bij de huisarts voor een afspraak en die begon meteen een gesprek over mijn alcoholproblemen en dat ik naar een therapeut moest omdat ik mijn vrouw mishandelde. Ik was stomverbaasd aangezien ik zeer zeker geen alcoholprobleem heb en nog nooit een vrouw geslagen heb in mijn hele leven. Bleek dat mijn echtgenote aan de huisarts had verteld dat ik alcoholist was en haar sloeg…….

terwijl ik naar het NOS journaal zat te kijken kwamen er twee politiewagens, met zwaailampen en sirenes aan, het erf op scheuren en het huis instormen. Ik werd overmeesterd door 4 man…… en geboeid. Bleek dat mijn vrouw op de zolder zat en haarzelf met een mes had verwond waarna ze 112 had gebeld met de “noodkreet” dat ik haar dood wilde steken………

pas nadat ik zelf kinderen kreeg, leerde ik inzien dat ik nooit liefde in mijn jeugd gehad heb van mijn zieke moeder. Ik heb geen persoonlijkheid kunnen ontwikkelen, was niemand en bestond niet….

het ergste van alles vind ik de emotionele chantage. Hij weet dat ik van hem hou en daar maakt hij continu misbruik van….

hij beschuldigde mij van vreemdgaan (wat niet zo was) maar achteraf bleek juist dat hij diverse malen vreemd was gegaan….

luisteren wil ze nooit en een fatsoenlijk gesprek is niet mogelijk want ze heeft een goed contact met de “engel Gabriel” die haar influistert wat ze wel of niet moet doen……..

de politie kwam weer eens langs en op mijn opmerking “je weet toch nu wel eens dat mijn vrouw geestelijk ziek is”, antwoordden ze dat ze dat nu wel wisten maar toch altijd weer langs moesten komen voor die ene keer dat het wel fout zou blijken te zijn……

het NIFP-rapport zegt letterlijk dat “van alle aantijgingen en aangiftes niets waar is gebleken en ik volledig gerehabiliteerd dien te worden” maar een simpel excuus van iemand (hulpverleners) heb ik nog nooit gehad….

ze is zo ontzettend gehaaid en goed ‘gebekt’ dat omstanders haar allemaal geloven. Ze heeft een goede baan en weet de werkelijke feiten voor iedereen (behalve mij) te verdoezelen. Met als gevolg dat ik alleen sta en onze kinderen weinig meer zie. Ik zie ze langzaam kapot gaan en wanneer ze weer terug moeten (na een summier bezoek), hangen ze aan mijn broekspijp want ze willen bij papa blijven…. Ik knuffel ze, geef ze veiligheid en geborgenheid en stel de belangen van mijn kinderen boven mijn eigen belangen. Hun moeder is alleen maar met zichzelf bezig. Kinderen voelen dat feilloos aan… Maar Jeugdzorg is blind en ziet de werkelijke feiten niet…..

nu al weer jaren geleden heb ik gebroken met mijn veel oudere borderline zus. Maar nog dagelijks kamp ik met de gevolgen van langdurige traumatisering. Als (klein) kind werd er continu kritiek naar mij geschreeuwd en kon ik letterlijk niks goed doen. Ook zette ze mijn agressieve vader tegen me op en spanden ze samen om tegen mij tekeer te gaan, dreigen met fysiek geweld en intimidatie. Dit gebeurde alleen als er niemand anders bij was. Want op die momenten was (waren) ze aardig. Op latere leeftijd kon ik me nog niet los van haar maken en ben tot mijn 29e als geestelijk afhankelijke haar meerdere keren per week blijven bezoeken. Ik werd, door haar buitensporige provocerende emoties, dan tot in m’n ziel beledigd. Al haar pijnen werden op mij geprojecteerd. Ik werd gekleineerd en gepest en uitgelachen wanneer ik al eens de moed had om te reageren op haar aanvallen. Op mijn 29e kwam ik er pas achter dat het überhaupt bestaat dat je iets niet hoeft te pikken………………….

ze heeft alles erdoor gebrast, een vriend ontmoet die stevig misbruik heeft gemaakt van haar en, na de scheiding, ben ik emotioneel gebroken en financieel kapot achtergebleven…….

wanneer ik niet wilde dat ze, als moeder, weer op stap ging en weigerde haar de autosleutels te geven, sloot ze zich met een mes op op het toilet en begon ze haar polsen door te snijden of een andere keer bond ze een sjaal om haar nek en knoopte die vast aan de trapleuning boven en dreigde te springen……….. (sleutel toch maar gegeven…)

als klein kind werd ik, door toedoen van mijn moeder, opgenomen in het ziekenhuis op de psychiatrische afdeling en mijn moeder stond maar te liegen en te liegen en te liegen…..

Jeugdzorg raakte bij ons gezin betrokken en door haar leugens en manipulatie heeft ze onze kinderen ernstig beschadigd want ook Jeugdzorg heeft te weinig kennis van de BPS stoornis.

nooit kan ik hem op z’n woord geloven. Die eeuwige leugens altijd. Je wordt er gek van…..

ik kan haar onmogelijk meer vertrouwen maar, nog erger, mijn vertrouwen in alle mensen is daarmee ook volledig kapot gemaakt door deze persoon.

na een familie beraad (waar ‘moeder’ ook bij was) zouden mijn meisjes 1 weekend in de maand, op proef, naar ‘moeder’ gaan. Ging dit goed dan zou ze haar geheim adres (na 2 maanden) verstrekken. Op zich gingen de weekenden (gelukkig voor de meisjes) goed MAAR moeder hield zich opnieuw niet aan de afspraken. Gevolg is dat de meisjes niet meer naar haar toe mogen dat ene weekend in de maand. Weer koos de ‘moeder’ voor haar eigen belang i.p.v. de belangen van de meisjes EN natuurlijk ligt de schuld bij die ander maar niet bij haar. Vreselijk ziek mens….

het ene moment zegt ze tegen mij dat ze altijd mijn droomvrouw wil blijven terwijl ze amper 30 minuten later mij dood wenst en hoopt dat ik lang “in de hel” zal branden……

ik durfde mij niet meer op straat te vertonen want mijn zieke moeder vertelde iedereen dat ik zo’n vreselijk kind was en altijd loog…

ruim 4 jaar geleden waren we nog vermogende mensen. Nu heb ik bijna de status van bedelaar. Ze heeft alles kapot gemaakt en gestolen. Tot zelfs mijn gouden erfstukken heeft ze gepikt en verpatst….

op het politiebureau bleken stapels valse aangiftes en meldingen tegen mij te liggen van dat zieke mens…

ongerust belde ik het ziekenhuis op om te vragen hoe het met hem ging omdat hij belde dat hij niet thuis kon komen en opgenomen was in het ziekenhuis na een epileptische aanval. Maar hij bleek helemaal niet opgenomen te zijn…. (en lag natuurlijk weer ergens te rotzooien met een vrouw)

ze kan zo ongelooflijk fel uit de hoek komen en is dan zo extreem kwaad, vals en zooo onmen-selijk kwetsend

ze gaf altijd aan dat een ex-vriendin van mij (15 jaar geleden en vóór onze relatie) haar altijd volgde. Ik heb zelfs de politie gebeld hierover. Enkele jaren later kwam ik er pas achter dat het precies andersom was en zij deze vrouw met haar gezin jarenlang had gestalkt……

ik ben als verdachte door de politie behandeld en pas na diverse rechtszaken ben ik eindelijk volledig in mijn gelijk gesteld…

3 dagen en nachten zat ik, als verdachte, op het politiebureau vast wegens haar valse aangifte van verkrachting binnen het huwelijk. Het ergste vond ik nog dat dit precies ging over de mooie jaren die ik ook met haar gehad heb. Maar ook die goede herinneringen moest ze nog kapot maken…. Vreeeeselijk…

Na een explosie, die steeds vaker voorkwam, draaide hij zijn hoofd naar mij…’Kusje’, maar ik hou wel van je’. Ik weet niet wat ik erger vond, het kusje dat ik kreeg of dat ik een minuut daarvoor nog een kankerwijf was. Na een avond alcoholgebruik wist hij de volgende dag niets meer. Ook niet dat er geëist werd dat ik alle hunebedden van Drenthe moest benoemen tijdens het film kijken. Want hij, hij kende ze allemaal. De volgende dag was ik gek zodra ik het noemde. Op Facebook gaat alles goed met hem. Ook toen hij poste dat de politie mij uit zijn huis heeft gehaald nadat hij mijn keel had dichtgeknepen.

Wilt u ook uw opmerkingen hier geplaatst zien, mail ze dan of stuur ze via het contactformulier naar ons op

(houdt uw opmerkingen kort en bondig s.v.p. zonder te schelden. Alleen de echte kernopmerkingen worden hier weergegeven.)

Enkele opmerkingen, vragen en tips op een rij,,,,

In het algemeen kan gesteld worden dat onze maatschappij, politie/OM, hulpverleners en andere overheidsinstanties, matig tot zeer slecht kunnen omgaan met het gedrag van personen die lijden aan een Borderline aandoening of aanverwante persoonlijkheidsstoornis. Inmiddels is het begrip ‘verward persoon’ geïntroduceerd en bij een dergelijke melding komt de politie in actie. Een redelijk breed begrip die de politie veel bevoegdheid geeft maar aan de realiteit van mensen met een persoonlijkheidsstoornis voorbij gaat. Elk normaal mens kan een ‘verward persoon’ onderscheiden van andere mensen. Daar is niets nieuws aan en het is relatief eenvoudig om hier de politie of hulpverleners (zo nodig) bij in te schakelen. Iemand met een persoonlijkheidsstoornis als bv. Borderline komt zeker niet over al een ‘verward persoon’ en is meestal zelfs slimmer dan menig politieagent en in staat om nagenoeg elke situatie naar zijn/haar hand te zetten. In verreweg de meeste gevallen geloven agenten/omstanders/hulpverleners de woorden die uit de mond komen van een Borderline patiënt. En juist daardoor ontstaan soms bizarre situaties.

DOORDAT WE DE WET OP DE PRIVACY KENNEN, WETEN HULPVERLENERS NIETS VAN DE DAGELIJKSE PRAKTIJK RONDOM EEN BORDERLINE PATIËNT. OOK EEN PARTNER WEET VAAK NIET WAT ZIJN/HAAR VRIEND(IN) GEZEGD HEEFT TEGEN EEN HUISARTS, HULPVERLENER OF POLITIE. TEGELIJK VRAAGT EEN AGENT/HULPVERLENER VAAK GEEN INFORMATIE OP BIJ EEN PARTNER OF FAMILIELID EN ZIJN VOORAL GENEIGD OM, OP BASIS VAN EIGEN WAARNEMING, CONCLUSIES TE TREKKEN EN RAPPORTEN TE SCHRIJVEN. MET HET BIJNA GENIALE ACTEER-TALENT VAN BORDERLINE PATIËNTEN ONTSTAAN HIERDOOR VAAK VERKEERDE BESLUITEN TOT SOMS ZELFS GEVAARLIJKE SITUATIES.

Borderline komt in veel gradaties voor met soms een lichte mate van Borderline gedrag tot zeer ernstig Borderline gedrag waarbij de partners/omstanders tot het uiterste gedreven worden en hun leven verandert in een hel en men vaak de wanhoop nabij is. Dit wordt niet in de laatste plaats veroorzaakt door het gegeven dat “men” ook een liefdesband heeft met deze persoon en “men” emotioneel sterk verbonden is met hem/haar. Vaak is hier zelfs, door de intense verbondenheid in deze ongezonde liefdesband, sprake van een soort blinde verslavende band waar men niet gemakkelijk, in objectiviteit en nuchterheid, uit kan breken. (zie ook “Wat is Borderline…”)

Veel gestelde vragen

Antw. Alhoewel het zeer moeilijk is en deze ongezonde relaties soms jarenlang kunnen voortslepen, kunt u uit uw eigen belang en zelfbescherming een relatie met een Borderline patiënt beter verbreken. Na een verwerkings- en herstelperiode van enkele jaren zult u zichzelf terug vinden en de weg naar geluk kan ook voor u weer open bloeien.

Antw. Dit zijn wel items waarvan de Borderline patiënt zelf graag wil zien en “voelen” dat dit voor hem/haar ingevuld wordt. Tijdelijk kan het verbetering geven maar uiteindelijk is dat “gapende gat” in zijn/haar emotionele wereld zo groot dat u het niet meer kunt opbrengen en het gevoel zult krijgen dat u volkomen leeggezogen wordt.

Elke aangifte is goed wanneer u het gevoel (weet) heeft dat de Borderline patiënt straf-rechtelijke zaken jegens u begaat. Hier ligt echter wel een groot probleem. Binnen een relatie mag, wettelijk gezien, elke partner u beliegen, bedriegen, bestelen, afpersen, bedreigen, smaad en laster over u verspreiden enz. enz. zonder dat de politie hier actie op onderneemt. De politie/het OM zal het al gauw afdoen als “civiele zaken” en geen strafrechtelijke zaken en niet tot vervolging overgaan. M.a.w. u staat met lege handen. Onze Hulpgroep heeft naar alle 2e kamer fracties een dringende brief doen uitgaan om de wetgeving, op dit gebied, aan te passen. U kunt hierover meer lezen onder “Acties”.

Antw. Hier moet opgemerkt worden dat de politie op ELKE 112-melding moet reageren ook al weet men dat ze te maken hebben met een persoon met een psychische stoornis. Stel u maar even voor wat er zou gebeuren wanneer nu net blijkt dat er nu juist “die ene keer” wel iets aan de hand zou zijn…..

OPM. Wel moet duidelijk gesteld worden dat bij de werkwijze van de politie/het OM, in Borderline gevallen, sterke verbetering in de aanpak nodig is. De politie weet vaak niet goed hoe ze moeten handelen in die gevallen waarbij er een Borderline patiënt in het spel is. Men hoort de Borderline patiënt even zo goed aan dan dat men u aanhoort en dit geeft een sterk vertekend beeld van de echte feiten met alle schadelijke gevolgen van dien voor u (en uw eventuele kinderen)

LET OP: Regelmatig gebeurt het dat de Borderline patiënt weet krijgt van het feit dat u aangifte heeft gedaan bij de politie. De reactie hierop kan zijn dat er een “regen” aan valse aangiftes door de Borderline patiënt gedaan zal worden bij de politie waarbij u o.a. moet denken aan:

  • seksueel misbruik binnen de relatie
  • mishandeling binnen de relatie
  • bedreiging en diefstal
  • seksueel misbruik van (eventueel) aanwezige kinderen
  • Enz. enz.

De Borderline patiënt is tot alles in staat, kan (uit lijfsbehoud) intens gemeen zijn in zijn/haar “spel’ en beschikt over een zeer bijzonder acteertalent zodat het alleen maar zeer ervaren hulpverleners of politiemensen gegeven is om hier “door heen te prikken”. Ook gebeurt het regelmatig dat de patiënt aan projectie doet. M.a.w. wat hij/zij gedaan heeft, projecteert ze op u alsof u het gedaan zou hebben. Veelal wordt u de dupe……… TOCH MOET HIER GEZEGD WORDEN DAT ER TECHNIEKEN ZIJN WAARBIJ MEN DE BORDERLINE PATIËNT “DOOR DE MAND” KAN LATEN VALLEN EN HUN WAAR GEDRAG KAN OPENBAREN…..

Op 1 januari 2018 zijn de wijzigingen op het huwelijksvermogensrecht ingegaan. Vanaf die datum vallen individueel opgebouwde vermogens voor het huwelijk NIET automatisch meer binnen de gemeenschap van een huwelijk tenzij notarieel vastgelegd. Een 1e stap….

Maar nu nog aanpassing en toepassing van het strafrecht binnen het huwelijk…………………… Nederland kent namelijk – als een van de weinige landen in Europa – een wetsartikel dat bepaalt dat diefstal gepleegd tegen een echtgenoot/echtgenote niet mag worden vervolgd door het Openbaar Ministerie (artikel 316 lid 1 Wetboek van Strafrecht). Ook andere delicten – afpersing, verduistering, bedrog, smaad, vernieling of beschadiging – kunnen niet voor de rechter worden gebracht als zij binnen het huwelijk zijn gepleegd. Voor geregistreerde partners geldt hetzelfde. Concreet betekent dit dat echtgenoten met lege handen staan wanneer zij slachtoffer worden van een (vermogens)delict gepleegd door hun partner. Aangifte doen bij de politie heeft geen zin want het OM mag niet ingrijpen. Echtgenoten kunnen dus straffeloos elkaar kapot maken. Dit is voor ieder willekeurig slachtoffer schrijnend en een sterk verouderde en achterhaalde wetgeving.

Antw. Ja, dat is juist zeer goed. Leg een dagboek aan met voorvallen en gebeurtenissen en probeer zoveel mogelijk bewijs te verzamelen over deze voorvallen. Ooit zult u ze nodig hebben maar tegelijk laat het een patroon zien, over de jaren, die bv. duidelijkheid geven waarom u gescheiden bent destijds. Met name kinderen die nu nog klein zijn, zullen in de toekomst ooit eens zich afvragen waarom papa en mama zijn gescheiden vroeger. Van de Borderline patiënt hoeft u niet veel te verwachten; die zal naar de kinderen toe altijd u in het kwade daglicht stellen en u de schuld geven. Zijn/haar ziekte is niet te genezen en zal er in de toekomst nog steeds zijn. Alleen u kunt, met bewijzen en foto’s van SMS-jes ed. aantonen wat de werkelijke reden was en hoeveel u heeft moeten meemaken.

Pas op met

  • uw huisarts:
    Aangezien het elke huisarts wettelijk verboden is om gegevens uit het dossier van uw partner/familielid met u te delen, weet u nooit wat uw Borderline partner over u heeft verteld aan de huisarts. Probeer daarom nooit voorvallen met uw Borderline partner te verdoezelen of te vergoedelijken maar hou u aan de feiten en vertel wel steeds opnieuw dat uw partner een persoonlijkheidsstoornis heeft en niemand haar woorden en verhalen als feiten kan aannemen.

  • de politie:
    Wanneer er sprake is van, in uw ogen, wetsovertredingen door uw Borderline partner doe hiervan dan aangifte bij de politie maar besef dat de politie meestal niets doet en zich beroept op de hier bovengenoemde wetgeving waardoor uw aangiftes allemaal worden afgedaan als “een civiel karakter….”. Met de politie schiet u meestal niks op en ondanks de kreet “je allerbeste vriend” hoef je van deze “vriend” geen hulp te verwachten…

  • het ziekenhuis:
    Wanneer uw Borderline partner/vriend, om wat voor reden ook, gebruik moet maken van deze instelling en er tevens kinderen in het spel zijn, is het ziekenhuis wettelijk verplicht hiervan een melding te doen bij het AMK (Meldpunt Kindermishandeling). Hierdoor raakt u veelal verder van huis want bemoeienis van deze instelling met uw gezin zal uw partner niet helpen maar zeker ook u niet en hulp voor uw kinderen is zeer sterk afhankelijk van welke (goede of slechte) gezinsvoogd u treft.

  • Jeugdzorg:
    Pas op met organisaties als Jeugdzorg. Hun kennis van Borderline patiënten in het algemeen is zeer gering en uw ervaringen zullen sterk afhangen van welke gezinsvoogd u krijgt toegewezen voor uw kinderen. Treft u het niet, dan worden verkeerde “beoordelingen” ingebracht binnen het team. Jazeker, TEAM. Alhoewel u alleen contact heeft met de gezinsvoogd worden alle besluiten genomen binnen het ’team’. Mensen die u nooit heeft ontmoet en gesproken, nemen beslissingen over uw kinderen afgaande op (veelal standaard) rapportages. Opvallend hierbij is dat je in alle rechtbankstukken waarbij JZ betrokken is, standaard dezelfde zinnen en kreten aan treft. Voorgekookte juridische stukken die standaard onderdeel vormen van de trainingen en opleidingen van deze mensen. Een systeemwereld waarbij protocollen en regels niet meer in dienst staan van de mensheid maar leidend zijn geworden OVER de mens. Dus niks inhoudelijk toegesneden op uw situatie of die van uw kinderen. Hierdoor worden al snel verkeerde conclusies getrokken en in plaats van dat u hulp ontvangt om samen met hen over de belangen van de kinderen te waken wordt u als “mededader” in de hoek gezet. Er zijn talloze voorbeelden bekend waarbij de bezorgde en welwillende partner kennis over zijn/haar privé omstandigheden met een Borderline patiënt deelt met Jeugdzorg en achteraf moet constateren dat deze kennis tegen hem/haar gebruikt wordt. Jeugdzorg is er NIET voor uw welzijn!!! Door deze verkeerde benadering gebeurt het regelmatig dat uw kinderen niet geholpen worden maar nog meer beschadigd raken. Ook uw persoon wordt onder het vergrootglas gelegd waarbij men maar al te graag ‘gebruik’ maakt van negatieve (gelogen) opmerkingen die de Borderline patiënt over u heeft gemaakt en aan waarheidsvinding wordt door hen niet gedaan. In de situatie met een Borderline patiënt is het juist van groot belang dat men waarheid van fictie (feiten tegen de leugens) onderscheid omdat anders de betrokken kinderen juist extra hebben te lijden. In die gevallen waarbij er kinderen in het spel zijn, vinden kinderen, in verder normale omstandigheden, juist altijd de stabiliteit, geborgenheid en veiligheid bij de partner van de Borderline patiënt omdat de wispelturigheid van de patiënt zelf geen veiligheid voor de kinderen betekent en kinderen voelen dit instinctief feilloos aan. Jeugdzorg zou in deze gevallen juist met de partner op moet trekken uit het belang van de kinderen. Wanneer men de partner ook nog in negatieve zin probeert “weg te zetten” vervalt de veiligheid en geborgenheid voor de kinderen helemaal met alle gevolgen van dien voor hen. Tegelijk een onnodige en niet te becijferen kostenpost voor de maatschappij als geheel.

  • de kinderen:
    Indien er sprake is van een relatie met een Borderline patiënt en u heeft samen kinderen waak er dan vooral voor dat uw kinderen niet in het middelpunt van uw problemen komen te staan. Houdt uw kinderen zoveel mogelijk buiten uw onderlinge problemen en wees hierin de verstandigste. Besef echter wel dat de Borderline patiënt ook in staat is om de kinderen te “gebruiken” voor zijn/haar doelen. Zelf hebben we te maken gehad (helaas) met kindontvoering door de Borderline patiënt. Bespreek dit desnoods met hulpverleningsinstellingen.

  • de hulpinstellingen:
    Verwacht ook niet veel van de hulpverleningsinstellingen in het algemeen. Allereerst geldt ook voor hen dat zij geen meldingen aan u mogen doen over uw (Borderline)partner en u dus niets van hen te horen krijgt terwijl het toch om uw partner gaat waar u zoveel van houdt.

    Verder hebben de meeste hulpverleners een sterk geloof in eigen kunnen waarbij ze menen u niet nodig te hebben bij het stellen van diagnoses terwijl u juist diegene bent die de feiten kan aandragen. Er zijn genoeg voorbeelden te noemen waarbij hulpverleners er faliekant naast zitten met hun diagnose. Juist uw informatie zou, in die gevallen waarbij er een BPS patiënt betrokken is, waardevol zijn en een goed beeld scheppen.

  • emotionele schade:
    Vooral (en vaak) is (of was) er een liefdesverhouding met de Borderline patiënt. Het kan niet vaak genoeg gezegd worden maar DE LIEFDE VOOR DE BORDERLINE PATIËNT ZAL U UITEINDELIJK EMOTIONEEL (EN FINANCIEEL) ERNSTIG SCHADE BEROKKENEN. Men komt vaak totaal gebroken of emotioneel kapot uit een relatie met deze mensen. Ondanks dat het bijna onmogelijk is tijdens “het proces” kunnen we hier niet anders stellen dan dat u grenzen moet stellen en wanneer uw grenzen steeds weer overschreden en niet gerespecteerd worden is de conclusie helaas dat de tijd is gekomen om afscheid te nemen…….

  • financiële schade:
    Er zijn gevallen bekend waarbij de Borderline patiënt (naast de emotionele schade) dermate ernstige financiële schade aanricht, schulden maakt en onverantwoorde uitgaven doet waardoor uiteindelijk de partner berooid en ook financieel kapot achterblijft. De Borderline patiënt kan op een geniaal zieke, gemene en sluwe wijze misbruik maken van uw financiële positie en, ondanks dat u passen en rekeningen blokkeert, toch die wegen vinden waarbij hij/zij van u zal profiteren totdat er slechts “een kale kip” overblijft. U bent gewaarschuwd…..

  • familie/vrienden:
    Om uw intens verdriet, pijn, gekwetstheid, wanhoop, boosheid, vernedering enz. enz. even tot rust te brengen ofwel even “stoom af te blazen” is het uitermate belangrijk dat u regelmatig uw gevoelens en emoties deelt met goede vrienden en familieleden. Inhoudelijk zullen ze u veelal niet kunnen begrijpen noch de situatie kunnen doorgronden maar zorg dat u geen “binnenvetter” blijft of wordt want dat kost u uiteindelijk “de kop”. Ja, het is zeer begrijpelijk dat o.a. de schaamte u tegenhoudt maar het is een “must” om te praten. Anders houdt u het niet vol…

    Daarnaast kunt u, zo nodig, in toekomstige situaties ook een beroep op deze mensen doen wanneer u getuigen nodig heeft.

OPMERKING: Alles wat u hier leest aan (mogelijke) voorvallen en gebeurtenissen zal zeker niet bij elke gediagnosticeerde BPS patiënt opgaan. Zoals eerder genoemd, komt deze aandoening in lichte, matige tot ernstige en in zeer ernstige vorm(en) voor.

UITERAARD KUNT U ZICH ALTIJD, VOOR HULP, ADVIES EN ONDERSTEUNING MELDEN VIA DE MAIL.